Autor: Natalia Leocho

Czas powstania: dwa tysiące siedemnasty rok

Wymiary: długość dziewięćdziesiąt centymetrów, szerokość sto dwadzieścia osiem centymetrów

Materiały: płyta z tworzywa sztucznego, neon

Neon umieszczono na białej ścianie galerii muzeum. Szklane rurki wypełnione helem, czyli szlachetnym gazem, znajdują się za przezroczystą płytą ze sztucznego tworzywa. Płyta ma nieregularny kształt, stanowiący obrys napisu. Jest  przytwierdzona do ściany kilkunastoma metalowymi prętami. Mają one około dziesięciu centymetrów długości. Rurki neonu wygięte są w kształt liter z cytatu “Palą się na stosie moje ideały”. Świecą się na żółto, dając jednocześnie czerwoną poświatę naokoło. Napis biegnie w trzech liniach. Naśladuje odręczne pismo, niewyraźne i jakby rozchwiane.

Pierwsza linia napisu to Palą się na. Druga linia: stosie moje. Trzecia linia: ideały. Niektóre elementy liter są mocno przedłużone. Dotyczy to linii, które w standardowym zapisie są proste lub tylko lekko wygięte na końcach. Biegną w górę lub w dół. Tutaj mają one postać zygzakowatej linii, mocno wygiętej na całej długości. Linie te są w literach: l, t, j, y. Kształt zygzakowatych linii może przypominać pewien efekt optyczny. Wyobraźmy sobie, że w ciemności trzymamy patyk żarzący się na końcu czerwonym ognikiem. Następnie bardzo szybko poruszamy patykiem w różnych kierunkach. Oko rejestruje wtedy świetliste smugi w powietrzu. Jest to ścieżka, którą odbyło światło.

Informacje o kontekście 

Projekt neonu otrzymał główną nagrodę, czyli Grand Prix [grą pri] w konkursie pod tytułem “Zabłyśnij cytatem z piosenki. Zaprojektuj neon dla Muzeum Polskiej Piosenki”. Został on zorganizowany przez muzeum oraz Stowarzyszenie Autorów ZAiKS. Cytat pochodzi z utworu pod tytułem “Wieża Radości. Wieża Samotności” z repertuaru zespołu Sztywny Pal Azji. Muzykę do piosenki stworzył cały zespół, słowa - Jarosław Kisiński..

"Wieża radości, wieża samotności" to jeden z najbardziej rozpoznawalnych utworów zespołu Sztywny Pal Azji. Został wydany w tysiąc dziewięćset osiemdziesiątym siódmym roku na debiutanckim albumie pod tytułem "Europa i Azja". Piosenka szybko zyskała popularność i stała się hymnem młodego pokolenia w Polsce w okresie schyłku Peerelu.