Projektant: nieznany

Czas powstania: prawdopodobnie tysiąc dziewięćset osiemdziesiąty rok

Wymiary: sto czterdzieści siedem centymetrów wysokości, czterdzieści centymetrów szerokości

Materiał: wełna

Garnitur prezentowany jest w przeszklonej gablocie, na białym manekinie o szczupłej kobiecej sylwetce. Składa się z trzech części: marynarki, kamizelki i spodni. Uszyto go z ciemnogranatowej wełny z jasnoszarymi pionowymi prążkami.

Marynarka z długimi rękawami ma prosty krój. Sięga do początku ud manekina. Zapina się na jeden czarny guzik na wysokości pasa. Klapy są wąskie. Marynarka posiada trzy wpuszczane kieszenie. Jedna po lewej stronie, na wysokości klatki piersiowej. Dwie pozostałe na wysokości bioder, po obu stronach. Wloty do kieszeni ułożone są poziomo. Na krawędziach kieszeni są wstawki tkaniny, z której uszyta jest całość garnituru. Przy mankietach marynarki znajduje się pionowe rzędy trzech czarnych guzików.

Kamizelka wyłania się spod rozpiętej marynarki. Jest zapinana na jeden rząd pięciu czarnych guzików. Podkreśla sylwetkę, przylegając do niej. Trójkątny dekolt kończy się na wysokości biustu. Dolna krawędź kamizelki również ma trójkątny kształt, szpicem skierowany w dół. Znajduje się na wysokości bioder.

Spodnie w kant mają proste nogawki. Sięgają za kostkę. Z przodu, przy pasku są zaszyte fałdy materiału, biegnące pionowo. To tak zwane zakładki, po dwie z każdej strony. Spodnie zapinane są z przodu.

Historia obiektu

Prezentowany garnitur to strój estradowy z występu na osiemnastym Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu w tysiąc dziewięćset osiemdziesiątym roku. Artystka zaśpiewała w nim swój wielki przebój. Była to piosenka pod tytułem “Wszystko czego dziś chcę”. Autorem muzyki do tego utworu jest Romuald Lipko, a słów Andrzej Mogielnicki. Trojanowska wykonała go w konkursie „Premier”. Otrzymała nagrodę za interpretację. Przyznano jej także tytuł Miss Obiektywu.