Wygląd wnętrza

Tę część bazyliki dobudowano do południowej ściany nawy w tysiąc siedemset czterdziestym dziewiątym roku. Wnętrze ma kształt kwadratu o ściętych rogach. Boki pomieszczenia mają niemal siedem metrów długości. Kaplicę wieńczy kopuła. Wysokość mierzona od podłogi do czubka kopuły wynosi dziewiętnaście metrów. Wnętrze jest bogato zdobione malowidłami ściennymi, obrazami, kolumnami, gzymsami i pilastrami.

Przy południowej ścianie kaplicy, na wprost wejścia wznosi się ołtarz z nastawą wysoką na prawie dziewięć metrów. Wykonano ją z drewna polichromowanego, czyli pomalowanego. Nastawa tego ołtarza ma kolor czarnego wapienia dębnickiego, zwanego marmurem dębnickim. W nastawie ołtarza wyrzeźbiono pilastry, czyli filary wystające przed ścianę nastawy. Z czarnego drewna jest też spoczywający na pilastrach poziomy gzyms. Zwieńczenia kolumn oraz boczne dekoracje w kształcie łodyg i kwiatów są złocone.

Pomiędzy kolumnami, w centralnej części nastawy znajduje się obraz Matki Bożej. Stoi ona pośród obłoków na kuli ziemskiej. Nosi wianek. Jej ciemne włosy spływają w łagodnych puklach na ramiona. Suknia jest różowa, a płaszcz - niebieski. Maria stopami w sandałach przydeptuje leżący na ziemi półksiężyc oraz głowę węża. Nad Matką Bożą unosi się Duch Święty jako biała gołębica oraz anioły w postaci dziecięcych głów. Po obu stronach obrazu stoi figura anielskiego młodzieńca w złotej rozwianej szacie i ze złotymi skrzydłami. Anioły adorują obraz Matki Bożej. Zwieńczenie nastawy stanowią fantazyjnie splecione ze sobą litery. Składają się na imię Maria.

Na lewo od ołtarza znajduje się obraz świętego Jana Pawła II.

Wschodnią ścianę kaplicy, na lewo od wejścia zdobi polichromia, czyli ogromne malowidło ze sceną Apoteozy Niepokalanego Poczęcia. Apoteoza oznacza oddanie najwyższej chwały. Przedstawiono tutaj Najświętszą Marię Pannę w otoczeniu kilkunastu świętych dostojników kościelnych oraz franciszkanów w brązowych habitach. Maria w białej sukni i błękitnym płaszczu stoi na obłoku. Wokół unosi się kilkanaście aniołów w postaci dzieci.

Na przeciwległej ścianie, na prawo od wejścia, umieszczono epitafium, czyli płytę nagrobną z czarnego marmuru dębnickiego. Wyryty łaciński napis głosi, że przechowuje ona pamięć o Janie Cisowskim. Był on skarbnikiem trembowelskim, właścicielem Harklowej koło Nowego Targu i dobrodziejem bractwa Niepokalanego Poczęcia przy sanktuarium kalwaryjskim. Nad płytą znajduje się portret trumienny. To wizerunek twarzy zmarłego, namalowany na złoconej owalnej blasze. Ma on wygoloną głowę z włosami na czubku, ciemne oczy, sumiaste wąsy.

Niebieskie wnętrze kopuły pokrywają malowidła przedstawiające ośmiu aniołów oraz kwiaty, łodygi, liście. Anioły w postaci młodzieńców okalają czaszę kopuły. Uniesionymi rękami podtrzymują ogromną złotą koronę. Anioły mają ciemne rozwiane włosy, uduchowione twarze. Noszą żółte szaty. Z ich ramion wyrastają duże białe skrzydła pokryte piórami. Pomiędzy aniołami stoją wazony z żółtymi, pomarańczowymi i białymi kwiatami oraz zielonymi liśćmi. Malowane kwiaty i głowy aniołów zdobią także górne narożniki ścian. Tło ścian jest niebieskie, żółte, różowe.

Ławki dla wiernych stoją na prawo i na lewo od wejścia. Podłogę wyłożono kwadratowymi płytkami z szarego marmuru.