Budowla powstała w 1653 roku. Została wykonana z drewna modrzewiowego. Jest to jedna z najstarszych cerkwi typu zachodnio-łemkowskiego. Baniaste hełmy jej wież pokrywa blacha. Dach i ściany zabezpiecza gont.

Babiniec, nawa i sanktuarium wznoszą się na planie kwadratu. Od strony północnej znajdują się tylko dwa prostokątne okna. Jedno w ścianie nawy, a drugie, bardzo małe – w sanktuarium. Na jego wschodniej ścianie ulokowano jedno okno. Od południowej strony światło dzienne wpada do wnętrza przez cztery okna. Są one dużo większe, niż te od strony północnej. Dachy nad nawą i nad prezbiterium mają jeden uskok.

Górną część portalu, zdobiącego wejście do nawy wycięto w opływowym kształcie liści. Nad krawędzią wyryta została data ukończenia budowy wraz ze skrótem łacińskich słów Anno Domini, czyli roku pańskiego 1653.

Kuty krzyż na szczycie najwyższej wieży ma podwójne belki poprzeczne. Krzyże nad nawą i prezbiterium – pojedyncze. Wskazuje to na fakt, że obecne funkcjonowanie świątyni jest przykładem wielokulturowości i ekumenizmu. Odbywają się tu nabożeństwa w dwóch obrządkach. Pełni ona bowiem zarówno funkcję greckokatolickiej cerkwi parafialnej, jak i kościoła filialnego parafii rzymskokatolickiej w Sękowej.

Niewielką bryłę świątyni okala niski kamienny mur. Przed głównym wejściem wznosi się murowana dzwonnica bramna. W dolnej jej części znajduje się brama.

Wymiary:

Długość całej bryły: 20,5 metra Wysokość wieży nad babińcem: 21 metrów Wysokość wieży nad nawą: 17 metrów Wysokość wieży nad sanktuarium: 13 metrów Szerokość babińca: około 7 metrów Szerokość nawy: około 7 metrów Szerokość sanktuarium: 4,5 metra