Malowidło “Wjazd do Jerozolimy” w cerkwi pw. św. Jakuba Brata Pańskiego w Powroźniku

Jest elementem zespołu malowideł ściennych wykonanych w 1607 roku na zamówienie księdza Michała Miejskiego. Pokrywają one całą powierzchnię drewnianych ścian i sklepienia dawnego sanktuarium cerkwi. Obecnie ta część świątyni pełni funkcję zakrystii. Kompozycja malarska “Wjazd do Jerozolimy” znajduje się na lewo od wejścia. Zajmuje powierzchnię o wysokości prawie dwóch metrów i szerokości około dwóch i pół metra. Przez stulecia barwy utraciły swoją intensywność. Dominuje zgaszony błękit tła, szarość osiołka, czerwień niektórych szat. Sposób malowania posiada urok archaicznego uproszczenia. Wnosi aurę uduchowienia.

Główną postacią malowidła jest Chrystus siedzący na ośle. To największa postać kompozycji. Na lewo od niego kroczy grupa apostołów. Na prawo wychodzi naprzeciw wiwatujący tłum mieszkańców stolicy Izraela. W oddali piętrzą się wyniosłe mury i  budowle Jerozolimy.

Chrystus i osiołek ukazani zostali z prawego profilu. Chrystus zwraca twarz w naszą stronę. Jego głowę otacza czerwony okrąg - tak zwany nimb. Obok znajduje się biały napis w cyrylicy, języku cerkiewnosłowiańskim. Brzmi on: „Wjazd do Jerozolimy Pana Naszego Jezusa Chrystusa”. Długie, ciemne włosy Jezusa spływają łagodnymi liniami do ramion. Założone są za ucho. Oczy spoglądają w dal spod cienkich linii czarnych brwi. Chrystus ma prosty nos. Nad delikatnie zarysowanymi ustami zaznaczają się cienkie wąsy. Brodę porasta krótki ciemny zarost. Prawa dłoń unosi się z dwoma palcami wyprostowanymi w geście błogosławieństwa. Lewa przytrzymuje uprząż osła. Chrystus odziany jest w białą tunikę. Na wierzchu okrywa go czerwony płaszcz. Spływa  w licznych fałdach. Wysuwa się spod niego bosa prawa stopa. Osiołek ma jasnoszare umaszczenie. Na jego grzbiet narzucono pomarańczową derkę. Długie uszy dziarsko sterczą w górę. Duże ciemne oczy zerkają łagodnie.

Po lewej stronie kompozycji apostołowie tworzą zwartą grupę. Ich głowy otaczają nimby. Brodate twarze zwracają w stronę Chrystusa. Kroczą zapatrzeni w Niego. Odziani są w długie, błękitne tuniki i czerwone płaszcze. Na prawo od tej grupy, na dalszym planie rośnie drzewo. Na jego pień wspina się dwóch mężczyzn.

Na prawo od Chrystusa kłębi się tłum mieszkańców Jerozolimy. Wyszli przed jej mury na powitanie Jezusa. Ukazano tu w uproszczony sposób perspektywę. Jedna grupa zatartych postaci jest dużo mniejsza, co daje wrażenie, że znajduje się dalej. Druga grupa to znacznie większe postacie. Brodaci mężczyźni wpatrują się w Chrystusa. Jeden z nich, stojący na samym przodzie, czeka z otwartymi ramionami.

W prawym górnym rogu kompozycji piętrzą się budynki Jerozolimy. Wieżę i budowlę o białych ścianach wieńczą kopulaste czerwone dachy.