Kaplica pod wezwaniem świętego Antoniego Padewskiego - wygląd wnętrza

Wejście do tej części świątyni znajduje się w korytarzu zaczynającym się w prezbiterium, przy jego południowej ścianie. Kaplicę wzniesiono w tysiąc sześćset osiemdziesiątym siódmym roku. Wnętrze ma kształt kwadratu o ściętych rogach. Boki pomieszczenia są długie na niemal siedem metrów. Kaplicę wieńczy kopuła. Wysokość mierzona od podłogi do czubka kopuły wynosi dwadzieścia dwa metry. Wnętrze zawiera ołtarz w bogato zdobionym stylu manierystycznym. Wykonano tu także malowidła ścienne, czyli polichromie, w stylu neorenesansowym. Kaplicę wypełniają także obrazy, kolumny, gzymsy i pilastry.

Przy południowej ścianie kaplicy, na wprost wejścia wznosi się ołtarz z nastawą wysoką na ponad osiem metrów. Wykonano ją z drewna polichromowanego, czyli malowanego na czarno. Naśladuje ono marmur. Centrum nastawy zajmuje obraz olejny przedstawiający patrona kaplicy w brązowym habicie franciszkańskim. Trzyma on Jezusa w wieku niemowlęcym. Wokół unoszą się liczne anioły. Na drugim planie -  plac miejski z kościołem. Przed nim stoi święty Antoni z hostią Najświętszego Sakramentu. Przed hostią klęka mulica, wokół stoją wierni. Jest scena tak zwanego cudu eucharystycznego.

Po obu stronach obrazu ustawiono po jednej drewnianej kolumnie polichromowanej w kolorze szarego marmuru. Stoją także złocone figury świętych franciszkanów - Ludwika i Bonawentury. Zwieńczenie nastawy zawiera mniejszy obraz  z wizerunkiem świętego Bernardyna ze Sieny w czasie modlitwy. Świętemu zjawia się Maryja z małym Jezusem w ramionach. Na samym szczycie nastawy ołtarzowej umieszczono gotycką figurę Chrystusa zmartwychwstałego oraz figury aniołów. Pomiędzy tymi elementami złocą się rzeźbione liście, kwiaty, łodygi.

Ścianę kaplicy znajdującą się na lewo od wejścia pokrywa w górnej części półokrągłe malowidło. Przedstawia grupę zakonników w brązowych habitach. To scena tak zwanych obłóczyn, czyli przyznania habitu nowo przyjętemu zakonnikowi. Święty Antoni klęczy przed błogosławiącym go przełożonym. Kilku innych zakonników modli się wokół na stojąco lub klęcząc. Kwadratowy obszar pod tym malowidłem zdobią malowane dekoracje z kwiatami, naśladujące tkaniny. Są tutaj białe lilie, herby, łodygi, liście w kolorze błękitnym, żółtym, czerwonym na beżowym tle. Te same motywy roślinne znajdują się na ścianie po prawej od wejścia. Nad nimi - półokrągłe malowidło ze sceną wskrzeszenia chłopca przez patrona kaplicy na placu przed kościołem. Przed Antonim - ubogo odziana rodzina. Matka klęczy, podtrzymując ciało półnagiego, leżącego młodzieńca. Obok leży otwarta trumna. W głębi stoi trzech mężczyzn w bogatych strojach.

Na ścianie z drzwiami, nad wejściem znajduje się trzecie półokrągłe malowidło. Przedstawia scenę kazania do ryb. Na brzegu morza zebrała się grupa ludzi skupionych wokół świętego Antoniego. Przemawia on do zwierząt, które słuchają,  wychylając z wody głowy.

Na ścianach pod kopułą znajdują się okna. Wnętrze kopuły pokrywa malowana dekoracja z geometrycznych pól. Mają kształty zbliżone do trójkątów, prostokątów, gwiazd. Są jasnożółte, niebieskie, różowe.

Podłogę wykonano z ceramicznych płytek pokrytych wzorem z liści i kwiatów. Pod ścianami stoją ławki dla wiernych. W rogach ściany z ołtarzem ustawiono feretrony. Są to przenośne figury stosowane podczas procesji. W tej kaplicy znajdują się feretrony świętego Antoniego z Dzieciątkiem Jezus oraz świętego ojca Pio.

Nad nimi wiszą gabloty z wotami ze złota i srebra.